Brieven van Hans – Vrienden van Pandipieri

Bericht van Hans

BERGEIJK VERHAAL

Onze Kisumu-band met Bergeijk had een lange aanloop. In 1977 arriveerde ik in Kisumu om het Pandipieri stadsapostolaat te beginnen. Een jaar later werd ik gevraagd om te schrijven over de missiegeschiedenis van het Kisumu gebied. Dertien jaar heb ik er over gedaan: archieven uitgeplozen, mensen geïnterviewd, en in vier delen de karavaantocht van de eerste Mill Hill pioniers van 1895 zelf nagelopen. Ik leerde die route dus goed kennen, en voor de viering van het eeuwfeest van die pioniers besloot ik om hun karavaantocht in 1995 met een grote groep te gaan lopen. Lees meer “Bericht van Hans” →

Brieven van Hans

Bericht van Hans

Punt een. Het gaat best prima met mij. Eigenlijk mankeer ik niks, behalve dan dat ik een groeiend aantal dingen niet meer kan doen:

Lees meer “Bericht van Hans” →

Brieven van Hans

Bericht van Hans

Beste Vrienden,

De laatste paar maanden is het woord “structureel” populair geworden. Het ging er dan om dat geboden hulp gericht moet worden op de oorzaak van de ellende. 40 Jaar geleden werd het woord ook vaak gebruikt in gesprekken over ontwikkelingswerk: het verwees dan naar structureel geweld, een ander woord voor onrechtvaardigheid. Het gaat er dus om dat je bij problemen op de eerste plaats de oorzaak moet aanpakken, liever dan enkel het gevolg. Dat gebeurt inderdaad te weinig. Zie maar eens hoe vaak het wordt gesuggereerd dat sociale problemen opgelost kunnen worden door meer geld te besteden. Ook bij ontwikkelingswerk: geef maar € 10, en dan hebben kinderen geen honger meer. Of ziektes. Of onrechtvaardigheid. Of kansenloosheid. Hoe staat het met onze KUAP? Onze drang naar rechtvaardigheid ligt verankerd in het begrip “gemeenschapsgebonden”. Daarmee distantieerden wij ons lang geleden van de gebruikelijke methodes.

Lees meer “Bericht van Hans” →

Brieven van Hans

Bericht van Hans

Veel mensen beginnen deze dagen met de vraag hoe het toch met mij gaat. Nou, goed: ik ben 90 jaar aan het worden. Wie kan dat zeggen. Maar dat heeft zijn prijs. Er zijn veel dingen die ik niet meer kan vanwege Parkrinson. Ik ben veel minder mobiel, maar ik heb geen pijn. Wel doe ik dus alles veel langzamer, zodat de tijd twee keer zo snel gaat. Ik lees veel, en dat is iets wat ik graag doe. Ik verdiep mij ook graag in eigentijdse problemen, en gelukkig zijn die er in grote getale.

Lees meer “Bericht van Hans” →

Brieven van Hans

Letter from Hans

Many people start these days with the question of how I am doing. Well, I’m getting 90 years old. Who can say this? But it has got its price. There are many things I can’t do anymore because of Parkinson. I am much less mobile, but I have no pain. I am doing everything much slower, so time goes twice as fast. I am reading a lot, and that’s something I love to do. I also like to delve into contemporary problems, and fortunately, there are many of them. People also immediately ask me how things are going in Kisumu.

Lees meer “Letter from Hans” →

Brieven van Hans

Bericht van Hans

Lees meer “Bericht van Hans” →

Brieven van Hans

Gedachten aangaande de Pandipieri filosofie

Sinds afgelopen zomer is Hans Burgman, grondlegger van KUAP Pandipieri, terug in Nederland. Tijdens de lezing op 18 maart jongstleden blikten we met hem terug op 40 jaar wonen en werken in de sloppenwijken van Kisumu. Hoe heeft het zaadje dat hij plantte uit kunnen groeien tot wat het nu is? Het antwoord op deze vraag is te vinden in de filosofie waarmee de Pandi-vrienden van het eerste uur te werk gingen. In onderstaand artikel beschrijft Hans het inspirerende gedachtegoed dat aan de projecten te grondslag ligt.

Lees meer “Gedachten aangaande de Pandipieri filosofie” →

Brieven van Hans

Beste vrienden

Ik ben nog steeds bezig met mijn inburgering. Vrienden en familie helpen mij daarbij. Vorige week zijn wij met een groepje naar het Kröller-Müller Museum geweest op de Hoge Veluwe. We hebben er uren gewandeld in de uitgestrekte beeldentuin. Daar liep ook een klas lagereschoolkinderen met donkere huidskleur in te burgeren. Ze zongen geen Wilhelmus maar wel: “Een twee in de maat, anders wordt de juffrouw kwaad”.

Lees meer “Beste vrienden” →

Brieven van Hans

Beste vrienden

Partir c’est mourir un peu, zeggen de Fransen. Maar partir is wel leuker dan mourir: vertrekken is een soort sterven waar je zelf bij bent en waarbij je kunt genieten van eindeloze loftuitingen en dankbetuigingen. Toch ging ik liever niet. Maar ja.
Het afscheidsritueel kende bijna elke dag om 5 uur een viering op bepaalde plaatsen waar we gewerkt hebben. ‘Pandipieri’ heeft vaak diepe sporen achtergelaten. Lees meer “Beste vrienden” →

Brieven van Hans

Beste vrienden

Twee maanden lang hebben jullie geen teken van leven van mij gehad; ik ga jullie uitleggen waarom niet. Op 27 december pakten we mijn auto in om een weekje bij Kizito vakantie te gaan vieren. Iemand sloeg de achterbak dicht terwijl mijn linkerhand er nog tussen zat. Lees meer “Beste vrienden” →

Categorie: <span>Brieven van Hans</span>